dinsdag 4 maart 2014

Nieuwsbrief februari 2014

        23-2-2014 Ukarumpa, (5.00 AM, jetlag is ideaal)

Daarnaast zag ik en zie, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle volk en stammen en natiën en talen stonden voor de troon en voor het Lam,…, en zij zeiden: de zaligheid is van onze God, die op de troon gezeten is, en van het Lam! Openbaring 7:9,10

Bent u wel eens met 10 koffers op stap geweest? Ik wel, vorige week, toen ik weer vertrok naar PNG. Ik had 1 koffer, die ik achter me aantrok, vol met nieuwe washandjes, theedoeken en dropjes. Daarnaast 9 koffers die ik in mijn hart met me meedroeg, vol liefde, zegen, bemoedigingen en steun, die jullie gevuld hebben in de afgelopen 3 maanden toen ik in Nederland was en jullie heb ontmoet. Koffers waar ik de komende periode volop uit leven kan! 

Toen ik net terug kwam in Nederland, was mijn accu aardig leeg. Toen ik aankwam in november, voelde het of ik in een oceaan van liefde terecht kwam. Wat was het heerlijk om iedereen weer te zien, te ont-moeten, van hart tot hart te spreken, om te mogen vertellen. 

Wat was het heerlijk om 3 maanden met mijn vader en moeder door te brengen.
Wat genieten om met al mijn broers en zussen Sinterklaas te vieren. Om mijn (nieuwe) neefjes en nichtjes weer te kunnen knuffelen. Wat was het oergezellig om met mijn zussen op zussenweekend te zijn. Wat was het fijn om weer een tijdje in de gemeente van de kerk te mogen zijn. Wat was het super om met vrienden op stap te zijn. Wat was het gaaf om te mogen vertellen en te delen dat God een God van relatie is, met ons in contact wil zijn en ons altijd een nieuwe kans geeft. 

Ik heb me weer helemaal mogen opladen, om verfrist met een volle tank weer terug te gaan naar PNG. 
En toen, plop, was ik weer terug in het warme, groene PNG. Om hier te ontdekken dat ik op 2 plekken van de wereld een thuis en familie heb. Wat een rijkdom! Toen ik thuis kwam wachtten 10 van mijn teamleden me op.  Ze onthaalden me warm en op traditionele manier: op een ‘mumu’! (een maaltijd klaargemaakt in een gat in de grond)  

En toen lag ik de eerste avond weer in mijn eigen bed, weer aan de andere kant van de wereld. Wat ging er toen veel door me heen. Wat voelde ik duidelijk dat blijdschap en pijn zo dicht bij elkaar kunnen liggen. De blijdschap van het weerzien, hier weer te mogen zijn, om Gods werk te doen, maar tegelijk ook het gemis en de pijn van het afscheid van mijn ouders, broers en zussen (ook van de gemeente), familie en vrienden thuis. 
Pfew. Als de emoties dan zo over me heen spoelen, wat ben ik dan blij dat Vader God de enige is waar ik nooit afscheid van hoef te nemen.  Hij is gelukkig niet aan plaats en tijd gebonden. Hij is mijn enige vaste punt en houvast. Hij is met me meegereisd, zodat ik ook hier mijn hart bij Hem uit kan storten. En ook hier zit Hij zelf aan de kant van mijn bed om naar me te luisteren en Zijn machtige hand van troost en rust op me te leggen. En o, dat moment, wanneer dat visioen van Johannes werkelijkheid zal zijn, zoals in de tekst bovenaan de brief: iedereen verenigd voor Gods troon. Nooit meer afscheid nemen, iedereen bij elkaar. Niet meer met koffers hoeven zeulen maar onze kronen van dankbaarheid terug geven aan Hem die ons elke dag gedragen heeft. 

En nu is het weer tijd om me te oriënteren op de komende periode. Cursussen plannen en draaien,  werken aan de teambuilding, nieuwe projecten starten.  Alles om Gods Woord te zaaien en te begieten, zodat Hij de wasdom kan en zal geven. (1 Kor 3:6,7)
Ik ben zo diep dankbaar dat het weer haalbaar is om hier te zijn, deze komende 2,5 jaar. Ik wil jullie allemaal intens bedanken voor jullie steun, in elk opzicht. Ook financieel kan ik met  dankbaarheid zeggen dat ik de afgelopen 4 jaar financieel voldoende heb ontvangen, om zonder schulden nu weer een nieuw termijn in te gaan. 

Voor de duidelijkheid zal ik jullie een overzicht geven van wat ik per maand nodig heb: €1227,-
Opgedeeld in: 
Woonkosten 700,- (waaronder 180,- om de kosten van de beveiligingsurveillances te dekken en voor het kopen van duur, ingevlogen westerse voedingswaren) 
verzekering 281,- (waaronder een dure medische evacuatie-verzekering voor het geval ik iets krijg wat niet te behandelen is in PNG en ik naar Australië gevlogen moet worden)  
ticketkosten 132,-, (om eens in de 2 jaar terug te kunnen naar Nederland)
ministry kosten 114,- (om de kosten te betalen van internet en email om contact te onderhouden met Nederland en de achterban en voor lokale reiskosten)

God heeft erin voorzien!  Ik ben dankbaar dat jullie ook voor deze termijn weer Gods kanaal willen zijn om dit werk voor de komende termijn financieel mogelijk te maken!  

Let op: Het rekeningnummer is veranderd. Nu met IBAN nummer is het: 
NL 85 RABO 0120 486 784  te name van Wycliffe comite Sikkema.
Mijn email adres zal weer zijn: m.sikkema@sil.org.pg
Mijn adres is nog steeds hetzelfde: Marjan Sikkema, Postbox 1-98, SIL Ukarumpa, EHP 444, Papua New Guinea. 

Ik wens jullie allen Gods rijke zegen, Zijn eindeloze genade en liefde, Zijn trouw en nabijheid toe in alles!  Laat geen dag verloren gaan om die liefde van Christus beter te leren kennen, die alle kennis te boven gaat, opdat we zullen volstromen met Gods volkomenheid! Efeze 3:19.

  Harte-groet! Marjan