Ukarumpa, 21-10-2016
“Ik ben God, er is geen ander, Ik ben God, niemand is aan Mij gelijk. Die in het begin al het einde aankondigde, en lang tevoren wat nog gebeuren moest. Die zegt: “Wat Ik besluit wordt van kracht, en alles wat Ik wil, breng Ik ten uitvoer.” …. Ik heb gesproken, en zo zal het gebeuren. Zoals Ik het bepaald heb, zo zal het gaan.” Jesaja 46:9-11.
Wat een prachtige tekst. Wat een heerlijke zekerheid. Wat God van plan is, gebeurt. Een plan van redding, een plan van het allerbeste. Voor Zijn glorie en voor ons welzijn. Er is niets wat Gods plannen kan bedreigen, en daarom is er niets dat ons leven kan bedreigen! Ons leven ligt in Christus verborgen in God. Col. 3:3.
Deze tekst geeft Luke en mij altijd weer nieuwe kracht. Gods plan voor ons huwelijk staat vast, Zijn plan voor de SALT ministry staat vast, Zijn plan van hoe cursussen gaan lopen staat vast. Hij, de God van perfecte zorg, zal Zijn doelen uitwerken. Zoals Hij het heeft bepaald, zo zal het gaan. Alles wat deze God van pure liefde wil, brengt Hij ten uitvoer. Wauw!
Deze tekst heeft Luke en mij rust gegeven in het voorbereiden van de afgelopen cursus. We hadden 10 mensen nodig, want we wilden 2 cursussen tegelijkertijd gaan draaien, plus nog een derde cursus er achteraan. Allemaal in hetzelfde gebied, om vliegkosten te besparen.
Een maand voor de cursus hadden 10 SALT teamleden zich opgegeven. Maar toen….
~ Twee weken voor de cursus belde een van hen me op: ik kan niet mee, want ik heb net een baan gekregen. Zou je nog wel met mijn baas willen mailen of ik alsnog mee kan? Helaas, dat ging niet door.
~ Op hetzelfde moment een ander: ik blijf liever thuis, want na maanden hebben ze nu besloten dat ze mijn bruidsschat gaan betalen in oktober, en dat zou precies op hetzelfde moment zijn dat we weg zijn.
~ Een dag later de derde: ik kan niet mee, want er zijn gevechten uitgebroken in mijn stam, en ik moet mijn familie in veiligheid brengen. (Hij had 2 weken geleden net een dochtertje gekregen.)
~ Een dag later de vierde: ik kan niet mee, want het lijkt erop dat mijn vrouw gaat bevallen rond de tijd dat we weg zijn. En ik wil haar liever niet alleen laten. Ik weet namelijk niet of onze moeders komen om te helpen. (Hij heeft inderdaad een schitterend dochtertje gekregen, die ze, heel speciaal, Marianna hebben genoemd!)
~ Een paar dagen later de volgende: ik kan wel mee, maar alleen de helft van de tijd. Ik moet mijn nieuwe schoondochter naar haar man brengen. Ze heeft hem nog niet ontmoet. We hadden de trouwdag 2 weken geleden, maar daar kon mijn zoon niet bij zijn, omdat hij te ver weg woont en de vliegkosten te hoog waren. Dus nu hebben we het feest gehad, en moet ik haar naar haar man vliegen. Kun je me helpen met geld voor een ticket en een boot regelen dat ik halverwege de cursus terug kan?
~ Opnieuw, een dag later, de volgende: ik kan niet mee, mijn dochter is voor het eerst ongesteld geworden, en nu moet ik kool gaan verbouwen om te verkopen, zodat ik geld kan verdienen om een feest te geven om haar eerste ongesteldheid te vieren.
Hoe moet dit gaan? Heer, wat wilt U dat we doen zullen? Cursussen annuleren? Alles, of eentje, of twee? Maar hoe moet het dan met de mensen in de dorpen die alle voorbereidingen al hebben getroffen?
We gaan op zoek naar nieuwe teamleden. We vinden 2 die op stel en sprong meekunnen. Maar dan blijkt dat de vrouw van een van de 2 ook hoogzwanger is, en over 2 weken is uitgerekend. Wat nu? Hij overlegt met zijn vrouw en ze komen tot het besluit: de moeders zijn al over de vloer en er is voor de man toch niets te doen in die weken rond de geboorte. Hij mag er niet bij zijn, dus hij kan net zo goed mee op de cursus, en dan het kindje bewonderen als hij terug komt. (En zo ging het ook, hij kreeg na 1 week een prachtig dochtertje, en heeft het voor het eerst gezien toen het 2 weken oud was.)
Een week voor vertrek belt de piloot van het vliegtuig op: “Kunnen jullie ook 3 dagen eerder uitvliegen? We hebben een dubbele boeking op de dag dat jullie gepland staan.”
Gelukkig, iedereen kan 3 dagen eerder!
We hebben nu een team van 8. Op dinsdagochtend wordt het team opgepikt door de piloot. Ze vliegen uit naar het dorp. Maar…. wolken belemmeren de piloot het zicht, en hij kan niet landen. Dus een paar uur later staat het hele team weer op de stoep. “We gaan het morgen weer proberen,” zegt de piloot.
De volgende ochtend worden we gebeld. “We kunnen jullie helaas niet uitvliegen. Er is een spoedgeval. Iemand is onwel geworden, en die moeten we zo spoedig mogelijk naar Australië vliegen. We kunnen het vrijdag proberen, want morgen vliegen we helemaal niet, omdat we een trainingsdag hebben.”
Vrijdag. We worden opnieuw gebeld. “Helaas, we kunnen jullie niet uitvliegen, want het vliegtuig heeft dan teveel gewicht. We kunnen maximaal 750 kilo vliegen, en het totaal zou over 800 kilo komen, dus dat lukt niet. En volgende week zit het hele vliegschema al vol.”
Wat nu??!!! Heer, wat wilt U dat we doen?
De mensen van het dorp bellen: “Wanneer komen jullie? We hebben een heel welkom-ritueel ingestudeerd. We hebben nu al 2 nachten op de landingsbaan geslapen. De bloemen beginnen te verwelken en de trommels worden nat van de regen. Enig idee wanneer jullie komen?”
Gelukkig is de piloot zo vriendelijk om zijn vrije zaterdag op te offeren. Eindelijk, na 4 dagen bivakkeren bij Luke en mij in huis (terwijl de enige winkel op het centrum precies deze week dicht was en Luke en ik 3 keer een uur heen en een uur terug moesten lopen naar de winkel om voldoende eten te hebben voor 10 man) vliegt het team uit, en kunnen ze landen in het dorp.
Meer dan 700 mensen horen het evangelie in de 5 weken dat het team de 3 cursussen draait.
Hoe zoet zijn Uw woorden voor
mijn gehemelte...
|
“Ik ben God, er is geen ander, Ik ben God, niemand is aan Mij gelijk. Die in het begin al het einde aankondigde, en lang tevoren wat nog gebeuren moest. Die zegt: “Wat Ik besluit wordt van kracht, en alles wat Ik wil, breng Ik ten uitvoer.” …. Ik heb gesproken, en zo zal het gebeuren. Zoals Ik het bepaald heb, zo zal het gaan.” Wat een heerlijkheid, zo’n zekerheid.
... zoeter dan honing voor mijn mond.
Ps 119:103
|
En in zulke situaties herinneren we elkaar aan een spreuk, een soort variatie op de Bergrede en die hier in PNG zo toepasselijk is:
“Zalig de flexibelen, want zij zullen niet gebroken worden.”
Mijn adres is: Luke en Marjan Aubrey
PO box 1-98
EHP 444 Ukarumpa Papua New Guinea
E-mailadres: l-m.aubrey@sil.org.pg
|
Mijn rekeningnummer is: NL 85 RABO 0120 486 784 ten name van Wycliffe Comite Sikkema. (Giften zijn aftrekbaar van de belasting).
http://marjansikkema.blogspot.com
|
Harte~groet, Luke en Marjan Aubrey