vrijdag 15 juni 2012

Nieuwsbrief juni 2012


Paradijsvogel



“Ik ken al het gevogelte van de bergen,
Wat zich roert op het veld, staat Mij ter beschikking.
… Mij behoort de wereld en haar volheid.”
Psalm 50:11,12b




Ukarumpa Papua Nieuw Guinea, 8-6-2012

Dag dag, lieve mensen,

Is het echt waar, dat ik alweer 3 maanden geleden mijn laatste nieuwsbrief heb verstuurd? Met schrik realiseer ik me dat ik inderdaad al weer zo lang weg ben, en dat het hoog tijd wordt om weer een nieuwsbrief de deur uit te doen.

Wat is er alweer veel gebeurd in de maanden die weer achter ons liggen. Ik herinner me als eerste de strijd waar ik door heen gegaan ben, toen ik onderweg terug was naar PNG. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik op de dag dat mijn ticket stond gepland, helemaal geen zin meer had om terug te gaan. Ik miste al mijn motivatie, wilde eigenlijk het liefste rechtsomkeert maken, terug naar huis, naar mijn familie, naar mijn vrienden! Mijn ouders weer omhelzen en niet meer loslaten.

En ik was bang. Bang voor de onrust en de inbraken. De spanningen die het eerste jaar zo aanwezig zijn geweest met alle stammenstrijd om en op het centrum. Ik zag het helemaal niet zitten om weer terug te zijn in die spanning, en was bang dat ik helemaal niet zou kunnen slapen. Ik heb met God geworsteld in deze angst. En opnieuw heeft God laten zien hoe trouw Hij is. Hij heeft ons kleine mensjes zo goed in de gaten! Hij weet tot in detail wat ons bezig houdt, wat onze angsten zijn, en ook precies wat we nodig hebben. God heeft me de moed gegeven, om toch verder te reizen, terug naar PNG te gaan. Hij heeft me opnieuw uitgedaagd, om alles los te laten, en helemaal alleen op Hem, op Zijn liefde en Zijn Vaderlijke zorg te vertrouwen. Toen ik op het vliegtuig stapte, heb ik dat voor mijn gevoel blindelings gedaan, niet luisterend naar mijn gevoel, alleen maar opkijkend naar God, die heeft beloofd dat Hij trouw is. Zoals Petrus op het water stapte, en ontdekte dat hij erop lopen kon!
En dus, alleen door Gods kracht is het gebeurd dat ik toch weer terug ben in Ukarumpa. En ik voel dat ik hier weer thuis ben. Dat ik hier weer wil zijn. Dat ik hier aan het werk wil, en aan het werk mag zijn in Gods koninkrijk.


In de eerste 2 weken ben ik bezig geweest om een week training te organiseren voor het SALT team, onderhand 16 mensen. We moeten eerst zelf schoon zijn, en een eenheid vormen in het team, willen we de Heilige Geest door ons heen kunnen laten werken, en willen we Gods woord met kracht kunnen brengen naar anderen. Dat werd ons heel duidelijk in de eerste weken. Want de SALT cursussen die stonden gepland, werden één voor één geannuleerd, om verschillende redenen. We hebben dat als Gods teken opgevat, om eerst zelf schoon schip te maken in het team. Er lagen teveel problemen onderling. We moeten de roddel, de on-vergevingsgezindheid, de breuken in het team eerst opruimen. Een week lang bij elkaar zijn, voor teambuilding, voor eenheid, weer met elkaar in het reine komen, en om opnieuw bevestigd te worden met elkaar om Gods woord te brengen aan de mensen die nog gebonden zijn in de machten van Satan en zijn handlangers. Deze week was ontzettend goed. We mochten samen lachen, samen huilen, blokkades mochten worden opgeruimd, en wemochten opnieuw Gods hand en bevestiging voelen om er als team op uit te gaan. God werkt wel door! Zelfs als wij er een puinhoop van maken.

Na deze intensieve week heb ik tijd gehad om met mijn broer op pad te gaan. Een fantastisch moment was het, toen ik hem in Port Moresby van het vliegveld mocht halen! We zijn een weekend in Madang geweest en een week naar Tumun. Ik heb in dit dorp vorig jaar een SALTcursus gedaan, en nu vroeg Isum, de kerkleider, of ik langs wilde komen om te praten. Hij wilde heel graag de cursus doorgeven aan de dorpen om hem heen, maar de leraars hadden nu hun eigen draai aan de lessen gegeven. Ze hebben het gemixt met hun vroegere ideeën over geesten en over dat het evangelie de sleutel in zich bergt naar aardse rijkdom (cargo cult). Dus had Isum alles stopgezet. Hoe nu verder? Want de mensen van de andere dorpen willen allemaal de inhoud van de cursus horen. We hebben met nog 3 andere leiders gebeden en een plan opgezet voor oktober. Daarna had ik nog 5 dagen om met mijn broer in die omgeving vogels te kijken. Met als topper 2 soorten Paradijsvogels. Het kwam met zo’n intense kracht binnen: alles wat hier in deze jungle rondvliegt, kruipt, beweegt, het is allemaal van God. Hij kent het allemaal, beestje voor beestje, vogel bij vogel. Alle adembenemende vlinders. Het is van Hem. Lees Psalm 50 maar! Wat een volheid van liefde. Wat een rijkdom. In deze week voelde ik een intens verlangen naar het Hemels Paradijs! Om bij God te mogen zijn, Zijn volheid van leven ten volle te mogen ervaren. Wat een toekomst! Dat moet aan iedereen verteld worden! Waar dan ook! Alsjeblieft, help mee om mensen van Hem te vertellen!

Zou u willen danken voor het feit dat het SALT team weer hersteld is? En dat mijn broer hier 6 weken mocht zijn? Zou u willen bidden voor Carol die op dit moment een SALTcursus draait in de Solomon Eilanden? En voor de komende 2 cursussen die gepland staan in juli en augustus? Dat Gods woord gehoord mag worden!
Ps: let op de wijzigingen in mijn adres en mailadres!