Ukarumpa, 28 januari ’11
“Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige
God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt.” Johannes 17:3
Dag iedereen!
Is het echt waar dat er al weer een hele maand van het nieuwe jaar voorbij is? Ik kan het soms amper
bijbenen. Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat ik voet op Papuabodem zette. Voor ik het weet zal
de tijd hier voorbij zijn wat betreft mijn eerste jaar en zit ik weer in het vliegtuig terug naar Nederland.
Maar zover is het nog niet. Er staan nogal wat plannen gepland tussen nu en 18 april.
Maar eerst even terugkijken op de afgelopen 7 weken.
Yemli.
In een dorpje genaamd Yemli, in de Morobe-provincie van PNG, was een zendelingenechtpaar klaar met vertalen van het Nieuwe Testament. Met een paar dagen feest werd het boek uitgedeeld aan de mensen, zodat zij nu de Bijbel kunnen lezen in hun eigen moedertaal. Dit is altijd een prachtig gebeuren. Het raakt me altijd diep om te zien hoe blij de mensen zijn met de Bijbel in hun eigen taal. We mogen zien dat Gods Koninkrijk wordt uitgebreid, en dat satan daar niet blij mee is. Want 1 dag nadat we waren vertrokken werd het dorp bezocht door een tiental mannen die de grond opeiste en iemand van de dorpsleiding heeft doodgestoken. Daardoor is iedereen het dorp uitgevlucht en ondergedoken bij familieleden in andere dorpen. Ik vind het soms zo hard om te verteren dat iets wat zo mooi, goed en gaaf is, zo weer kapotgemaakt wordt door de tegenstander, satan. Maar gelukkig mogen we weten dat God de leiding heeft, dat het nooit uit Zijn hand loopt, en we bidden dat de situatie uiteindelijk tot Zijn glorie ten goede zal keren. Dat de mensen heel dicht naar God toe getrokken worden in deze angstige tijd.
Nupuru, Imaka en Keppafina.
Mijn Kerst was fantastisch. Ik ben naar een vriend geweest in een dorpje vlakbij Goroka, genaamd Nupuru. Deze vriend, Freddie, is één van de teamleden van de SALTcursus. Kerst was een prachtige
mogelijkheid om hem en zijn vrouw en zes kinderen op te zoeken. Ik ben er een week geweest en heb ook de andere 2 teamleden opgezocht, Abra en Susan. Abra en zijn vrouw en 3 kindertjes wonen in Imaka, op 2,5 uur loopafstand vanaf Freddie, Susan in Keppafina, op 1 uur loopafstand. Ik ben nu 4
keer met hen naar een dorp geweest om een SALTcursus te geven. Door al het samenwerken en samen delen hebben we onderhand een bijzondere broers- en zussenband opgebouwd. Ik vond het ontzettend leuk om ze nu in hun eigen thuissituatie te zien, en om samen te eten en te kletsen en helemaal deel uit te
maken van hun cultuur en manier van leven.
Oud en Nieuw hebben we als Nederlanders onderling gevierd. Dat was ook wel weer erg prettig, om gewoon even weer de Nederlandse cultuur te
proeven, oliebollen te eten en grappen en grollen te delen. Die humor die in een
andere taal zo vaak net niet te pakken is. Echt genieten dus. En leuk vuurwerk:
staalschuursponsjes aan een draad, in de fik steken en dan maar ronddraaien! Zie
foto! En lekker goedkoop.
Numanggang.
En toen was het alweer tijd voor de volgende SALTcursus. Nu in
Numanggang, een dorp in de bergen, 2 uur rijden vanaf Lae. Elke
keer merk ik hoe ontzettend ik ervan geniet om dit werk te mogen
doen. Helemaal nu ik niet meer met een half been in het schoolwerk
sta, maar me hier helemaal op kan richten. Ik ben zo ontzettend blij
dat God me op deze weg heeft gezet. Dat ik hier aan de mensen
mag vertellen over God, over de verlossing in Jezus, en over het
eeuwige leven en het Koninkrijk van Hem dat zo snel dichterbij komt. En daarnaast geniet ik volop
van de natuur en van het avontuur. Om elke keer weer de uitdaging aan te gaan om me te kunnen
aanpassen aan het dorpsleven. En om de mensen te
leren kennen. Het fascineert me nog steeds hoe
verschillend de taalgroepen zijn. Elke stam heeft zijn
eigen cultuur en gewoonten. Het is een land met
mensen waar je nooit op uitgekeken raakt.
En het is heerlijk om na een aantal weken dorpsleven
weer terug te komen in Ukarumpa. Om weer te
genieten van een warme douche en een normale wc,
van zelf klaargemaakte maaltijden, om weer bij te
tanken met andere westerse mensen, en weer lekker
Nederlands te kunnen kletsen met de andere
Nederlanders hier.
Ja, ik voel me hier echt ontzettend thuis en ik kijk met
diepe dankbaarheid terug op Gods hand in mijn leven, dat Hij me in alle opzichten heeft gevormd en
klaargemaakt om dit werk te kunnen doen in dit prachtige land met mensen die bij Zijn kudde horen.
Ayugam
En nu zit ik midden in de voorbereidingen voor de volgende SALTcursus. Die wordt gehouden in
Ukarumpa, op het centrum, en is voor alle kerkleiders en jeugdleiders van de dorpen in de vallei.
Het is erg bijzonder dat de cursus nu doorgaat, want deze stond al 2 jaar in de planning. Maar met alle
onrust en gevechten die er steeds waren moest het elke keer gecanceld worden. Nu lijkt het door te
gaan, en daar zijn we God echt heel dankbaar voor. We hopen dat deze cursus ook zal meewerken aan
meer vrede tussen de dorpen in de vallei. Soms heb ik het gevoel
dat we hier in het hart van de geestelijke strijd zitten. Door alle
voorouderverering en doordat de voorouders zoveel geesten en
demonen hebben opgeroepen zijn zoveel mensen gebonden door
negatieve machten. En nog steeds wordt er gebruik gemaakt van
deze magie. Dat Gods woord hen vrij zal maken van al deze
machten! Dat vind ik het mooiste van het geven van de
SALTcursus. Om in Gods kracht en met Zijn wijsheid concreet aan
het vechten te zijn tegen satan, voor God.
Tabo
Na deze cursus zal het vliegtuig al weer klaar staan om ons naar Tabo te brengen, een dorpje aan de
Flyriver. We hopen van 18 februari tot 7 maart daar te zijn om ook daar Gods waarheid te laten horen.
En daarna staat in mijn agenda, alles als God het wil, om halverwege maart nog een week naar Burum
te gaan, om daar een instructorscursus te geven. Daarin trainen we mensen hoe ze als leraars van de
SALTcursus de cursus zelf kunnen gaan geven in hun omgeving. Na deze week ben ik dan nog 1 week
in Ukarumpa. Daarna nog 2 weken naar Miniafia, op Fergusson Island, en dan vandaaruit direct door
naar Nederland. Nogmaals, alles Deo Volente.
Gebed: Voor de mensen van Yemli en van Numanggang, dat Gods woord in hun harten mag wortelen.
Voor alle cursussen die gepland staan wil ik Ef 6:19 aanhalen: “bid dat mij bij het openen
van mijn mond het woord geschonken worde, om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie
bekend te maken.”
Groeten Marjan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten